Hooiwagens (Opiliones)

Hooiwagens lijken wel wat op spinnen, maar zijn toch anders. Zo hebben ze altijd twee ogen. Die ogen staan altijd op een soort verhoginkje. Het lichaam bestaat uit één stuk: er valt kop noch staart aan te ontdekken en dat is een groot verschil met de insecten, spinnen en schorpioenen. Hooiwagens kunnen niet spinnen en maken geen gif aan. De bekendste hooiwagens hebben erg lange poten, maar er zijn er ook met 'gewone' poten. Net als bij sommige langpootmuggen kan een hooiwagen die lange poten gemakkelijk laten vallen. Ze blijven nog een poosje bewegen en de hooiwagen hoopt ondertussen maar dat zijn vijand zich argeloos op die bewegende poot concentreert, zodat hij er vandoor kan gaan. Veel hagedissen passen dezelfde truc toe met hun staart. Een hooiwagen kan bijna alle poten kwijtraken: op drie benen kan hij nog lopen! Hoewel sommige hooiwagens echte rovers zijn, die actief jagen op andere diertjes, zijn veel hooiwagens echte alleseters: verse prooidieren worden afgewisseld met aas, uitwerpselen en plantaardig voedsel. Verreweg de meeste hooiwagens zijn in het najaar volwassen. Met hun lichaampje op enorm hoge poten doen ze denken aan de hooiwagens, waarmee vroeger boeren de oogst binnenhaalden. Vandaar dat ze naar die karren zijn vernoemd.