Populierenscheutboorder, een bladrollertje
De populierenscheutboorder is een erg lastig te herkennen soort. De voorzijde van de voorvleugels is donker, de achterzijde wittig. In dat witte zitten een paar vlekjes en veegjes, maar geen van deze valt echt op. En daaraan herken je hem nog het best. Bijna alle andere vogelpoepsoorten hebben wel één opvallend vlekje of veegje, alleen de populierenscheutboorder niet. Let verder op de grijzige, donkere kop en je zou eruit kunnen komen. Leg hem wel altijd voor aan een deskundige, want de kans dat je de mist ingaat is groot. De volwassen vlindertjes kennen een spanwijdte van 12 tot 15mm.
De eitjes worden in de zomer gelegd. De kleine rupsjes boren in stengeltjes en twijgjes van de waardplant. Als ze wat groter zijn zoeken de rupsen nieuwe uitlopers op om in te knagen. Deze groeien niet goed en vertonen vaak galachtige reacties. De schade is meestal niet groot, maar als de vlinder massaal optreedt, kan tot 90% van alle uitlopers zijn aangetast en is de schade soms aanzienlijk. De populierenscheutboorder vinden we uitsluitend in diverse populierensoorten, inclusief tuinvariëteiten.
De populierenscheutboorder vliegt hoofdzakelijk 's nachts. We zien hem van begin mei tot begin september. Wordt in kleine aantallen aangetrokken door licht, maar wordt waarschijnlijk niet altijd juist gedetermineerd. In zowel België als Nederland een niet gewone soort. Komt in Groot-Brittannië alleen voor in Ierland, Engeland en Wales. Vliegt daar in één compacte periode: juli. Ook in noordelijke delen van overig Europa onbekend. Breidt zich nog steeds uit in de Verenige Staten, na daar bij toeval te zijn terechtgekomen.
