Gevlekte Zomervlinder (Comibaena bajularia)
De Gevlekte Zomervlinder behoort tot de mooiste spanners in ons gebied. Er zijn meer groene spanners, maar dit is de enige met crèmekleurige vlekjes aan de onderrand van voor- en achtervleugel. Hij is dan ook met geen enkele andere soort te verwarren. Hij maakt door die prachtige kleur vaak een wat dagvlinderachtige indruk. Overigens kan bij oudere dieren de groene kleur sterk verbleken tot rozig of gelig wit. Ondanks dat alles in bomen heel erg moeilijk te ontdekken, omdat hij erg lijkt op een aangetast blaadje. De Gevlekte Zomervlinder is niet groot: de spanwijdte is maar 29 tot 33 mm.
Zoals de naam al aangeeft is dit een echte zomersoort, die meestal maar kort vliegt: van eind mei tot begin juli, al vliegen er soms nog een paar in augustus of begin september. De eitjes blijven lang liggen nadat ze gelegd zijn en komen pas in september uit. De rupsen zijn zo mogelijk nog moeilijker te ontdekken. Ze spinnen stukjes blad en ander afval aan hun lichaam vast en lijken dan op een klein hoopje afval. Alleen als zo'n hoopje plotseling gaat bewegen kan je oog er op vallen. De rupsen zelf zijn donkerbruin met lichtbruine strepen op de zijkanten en opvallende witte uitsteeksels. Aan deze uitsteeksels worden de plantendelen voor de camouflage bevestigd. Nadat ze zich goed hebben gecamoufleerd gaan de jonge rupsjes in een lange winterslaap. Pas in mei van het volgende jaar worden ze weer actief. Tegen eindmei worden twee bladeren samengesponnen, waartussen de rups dan verpopt. De rups vinden we alleen op eik.
In Nederland bepaald geen algemene soort die we aantreffen in de zandgronden van Drente, Twente, Gelderland en Oost-Brabant. In deze gebieden lokaal soms tamelijk talrijk. Zeldzaam in de duinstreek. In de rest van Nederland zeer zeldzaam of volledig ontbrekend. In België ook gewoon op de zandgronden, maar ontbrekend in West-Vlaanderen en Limburg. Ook daar lokaal soms erg gewoon. Verder in Europa ook lokaal gewoon, maar geen noordelijke soort, want hij komt bijvoorbeeld niet in Schotland voor. De mannetjes komen graag op licht af, soms in grote aantallen, de vrouwtjes zelden.
