Geoogde Worteluil Agrotis clavis
De geoogde worteluil lijkt sterk op de gewone worteluil. Beide zijn grijsbruine nachtvlinders met een wat donkere nogal onbestemde tekening. Beide zijn bovendien buitengewoon variabel. Met name heel lichte en heel donkere exemplaren vormen vaak een groot probleem. Kenners zien het verschil meestal aan de vorm van de voorvleugel. De geoogde worteluil heeft tamelijk brede, nogal stompe vleugels. Verder is het rondje op de vleugels afgezet met een zwart lijntje, waardoor dit rondje op een oogje lijkt, vandaar de Nederlandse naam. Tenslotte heeft de geoogde worteluil geen donker kraagje. Trouwens ook de gewone velduil lijkt er veel op, maar meestal is deze grijzer, donkerder en minder fraai getekend. Met een spanwijdte van 35 tot 40mm is de geoogde worteluil de kleinste van genoemd drietal, hoewel er heel veel overlap bestaat.
De rupsen van de geoogde worteluil vinden we van augustus tot eind november op de voedselplanten. Ze eten 's nachts en verschuilen zich overdag op of in de grond. Begin december graven ze een holletje in de grond. Daarin brengen ze de winter door. Pas na de winter verpoppen ze zich in datzelfde holletje. In juni kunnen dan de eerste volwassen vlinders te voorschijn komen. De rups is grijsbruin met een vaag streepje over de rug, lijkt veel op die van andere worteluilen en is moeilijk te herkennen. De larven vinden we op heel veel lage kruidachtige planten, zoals klaver, wilde peen, veldzuring en melganzenvoet. Lengte tot 36mm.
De geoogde worteluil vliegt niet overdag, behoudens bij verstoring, maar komt gemakkelijk op licht en smeer af. Is overdag echter niet gemakkelijk te verstoren en redelijk goed te fotograferen. Een gewone en vaak zelfs talrijke soort op zandgrond, zowel aan de kust als in het binnenland. Zeldzaam tot geheel ontbrekend op kleigronden. Ook elders in Europa een gewone soort op zandgrond, overigens een sterk lokale soort.
