Acleris logiana, een bladrollertje
Acleris logiana is een mooi, wit bladrollertje, dat helaas zonder Nederlandse naam door het leven moet. Hoewel een aantal andere soorten wel op hem lijken, is hij toch gemakkelijk te herkennen. De basiskleur van de bovenvleugels is melkwit. Ongeveer in het midden zit aan de bovenrand van de vleugel een halve cirkel. Deze is soms goed getekend, maar vaak ook is de cirkellijn onderbroken. Dit is soms zo erg dat de tekening niet meer als cirkel herkenbaar is. De cirkel is echter nooit gevuld, hetgeen bij andere, op deze soort gelijkende soorten vaak wel het geval is. Aan boven- en onderkant van de cirkel lopen twee banden over de vleugel heen. Deze kunnen zwaar zijn aangezet en goed herkenbaar als banden, maar ook zijn vervaagd tot wat streepjes of vlekjes. De cirkel zelf, of de restanten ervan zijn altijd donkerder dan de banden, of de restanten daarvan. Zowel de kleur van de ringen als die van de banden is uiterst variabel: (donker)bruin, roodachtig of geelachtig. Acleris logiana rust altijd in een typische houding: zeer vlak en dicht tegen de ondergrond aan. Pootjes en antennes krijg je niet te zien. Lijkt door die rusthouding op een miniatuur uiltje. Met een spanwijdte van 18 tot 22 mm een redelijk groot bladrollertje. Is door z'n grootte, cirkeltekening, opvallende rushouding en honkvastheid meestal snel op naam te brengen.
De eitjes worden in het voorjaar gelegd op berkenblaadjes. Deze worden door de jonge rupsjes samengesponnen. Zij verpoppen al vrij snel en reeds in juni en juli zien we de eerste verse jonge motjes. En die gaan een lang leven tegemoet, want de soort overwintert in volwassen staat. Erg actief zijn de volwassen motten overigens vaak niet: soms zitten ze dagen (en nachten) achtereen op dezelfde rustplek, vooral in de nazomer. Van de rups van Acleris logiana is slechts één voedselplant bekend: de berk.
De vliegtijd van deze soort is heel erg lang. Behalve in de twee koudste wintermaanden tref je hem vrijwel het gehele jaar aan. De aantallen zijn meestal maar klein. Dit witte bladrollertje komt maar zelden op licht af. In Nederland en België een soort van berkenbossen en -aanplant door het hele land, maar nooit echt talrijk. Acleris logiana is een nogal noordelijke mottensoort die ook gewoon is in de berkenbossen van Noord-Europa en Siberië. In het Verenigd Koninkrijk ooit alleen een soort van de Schotse Hooglanden, maar langzamerhand ook steeds meer in Engeland aan te treffen, hoewel hij daar nog altijd zeer zeldzaam is.
