[Alle foto's hier zijn thumbnails. Klik op een thumbnail om de foto's in groter formaat te tonen.]

De zwartkop (Sylvia atricapilla)

Klikhier voor het geluid van de vogel.

De zwartkop is geen zeldzame vogel in de tuin maar moeilijk waar te nemen.

De zwartkop behoort tot die zomervogeltjes die nauwelijks opvallen en als ze al opvallen moeilijk uit elkaar zijn te houden, zoals fitis en tjiftjaf. Er is echter een verschil: de zwartkop heeft een zeer duidelijke zwarte kap op de kop (nog veel grappiger is dat het vrouwtje er precies zo uitziet, alleen is haar kapje bruin en niet zwart) en is, tenminste in mijn tuin, niet erg terughoudend. Het dier baadt bijvoorbeeld graag en lang. Er is nog geen jaar geweest waarin de vogel zich 's zomers niet meldde.

De zwartkop is iets kleiner dan de huismus, maar lijkt veel kleiner door zijn slankere bouw en spitse snavel. Hij wordt zo'n 14 centimeter lang en weegt dan 20 gram. Mannetje en vrouwtje zijn nagenoeg gelijk, alleen heeft het mannetje een zwarte en het vrouwtje een bruinrode kruin. De vogel komt bij ons alleen voor van april tot oktober. In Zuid-Europa is de soort deels standvogel. Meestal wordt er twee keer per seizoen een nest gebouwd in lage, dichte struiken. Per keer worden vier tot zes eieren gelegd, die 12 dagen worden bebroed. Vervolgens worden de jongen gedurende twaalf dagen op het nest verzorgd. De vogel vind je op plaatsen met struikgewas: bossen, parken en tuinen. Komt 's zomers in geheel Europa voor, met uitzondering van het Hoge Noorden. De zwartkop eet vooral insekten en spinnen, maar in het najaar ook wel bessen. Vaak schuw en onopvallend. Wordt soms gerekend tot de zangers, soms tot de grasmussen.