Sehirus luctuosus
In het geslacht Sehirus vinden we bij ons twee op elkaar gelijkende soorten. Toch zijn ze goed uit elkaar te houden. Met name deze Sehirus luctuosus is gemakkelijk te herkennen. Het gehele lichaam is zwarten onbehaard. De eerste drie antennelidjes zijn gelig. De enige andere soort is geheel zwart, maar zwaar behaard. Sehirus luctuosus bereikt een lengte van 5 tot 7mm. De Sehirus-soorten behoren tot de zogenaamde doornwantsen. Het is een familie van donkere wantsen. De meeste soorten hebben een vrij ronde, tor-achtige vorm, omdat ze niet de voor de overige schildwantsen zo typerende "schouders" hebben. De antennes hebben 5 leden. De doornwantsen lijken veel op mestkevers en worden daarmee wel verward. Ze leven op of in de grond en zuigen aan de hals van de wortel van de waardplant. Vaak graven ze zich daarbij een beetje of helemaal in. Dat is ook de reden dat ze niet zo vaak worden gezien. De lengte van de meeste soorten ligt rond de 8mm.
De eitjes worden in het voorjaar gelegd. De eerste nimfen duiken in juni op en ze zijn te zien tot in augustus. We zien ze op bosvergeet-mij-nietjes en andere ruwbladigen. Ze zijn daarop moeilijk te vinden, want ze zitten altijd goed verstopt. Vanaf juli zien we ook de eerste volwassen dieren. Deze overwinteren. Het is een soort van zandgronden, heidegebieden, bossen en duinen. Ontbreekt op de kleigronden van Noord- en West-Nederland.
