Taxonomische indeling
Rijk:	Stam:	Klasse:	Orde:	Familie:	Geslacht:	Soort:
Animalia	Arthropoda	Insecta	Hymenoptera	Colletidae	Colletes	C. daviesanus

Colletes daviesanus behoort tot het geslacht zijdebijen (Colletes). De nederlandse naam van het geslacht komt door de zijdeglans kleur van de celofaan waarmee de bijen de ingang en de gang van hun nestje bedekken. De zijdebijen hebben een speciaal klier waaruit vloeistof wordt afgescheden. Deze vloestof verhardt snel en wordt gebruikt voor het afwerken van het nestje.
N.B. Ook de duitse benaming van het geslacht, 'Seidenbienen' heeft dezelfde oorsprong als in het nederlands.

De Wormkruidbij is een middelgrote bij waarvan de vrouwtjes zijn 8-10mm lang. De mannetjes met hun lengte 7-9,5mm zijn iets kleiner dan de vrouwtjes. C. daviesanus heeft een donker gekleurd achterlijf met duidelijke wit-grijze haarbandjes. Dezelfde kleur heeft de beharing op de kop en de zijkanten. Het borststuk is bedekt met grijs-bruine haartjes. De bovenkant van het borststuk is minder behaard dan het geval bij de overige Colletes soorten. De mannejes hebben een dikkere beharing dan de vrouwtjes, met name op de kop. Het verschil is duidelijk in de drie onderste foto's hier te zien.

In Nederland komt deze bij algemeen voor op zandgronden in het oosten en zuiden en rukt langzaam op richting het westen. De bij kan inmiddels ook worden aangetroffen in parken en tuinen in stedelijke gebieden. C. daviesanus is dus geen zeldzaamheid, vrij algemeen in Europa inclusief in grootste deel van Engeland. De bij komt ook voor in Schotland en Ierland. In Engeland This is the smallest species of Colletes in the UK.



Met hun sterke kaken boren wormkruidbijen hun nestengangen in leem- of zandwanden, tussen de wortels van omgevallen bomen in zanderige grond, en zelfs in zachtere delen van gebouwconstructies zoals in zandsteen of in houten balken. In enkele plaatsen in Duitsland hebben zijdebijen zelfs schade toegebracht aan oude gebouwen van zandsteen waarin zij gaten voor hun nestholletjes hebben gemaakt.
Een insectenhotel (houtblok) met gaten van 6mm kan deze bijen aantrekken.

Hun voedsel bestaat uit stuifmeel en nectar van bloemen uit de composietenfamilie, met bijzondere voorkeur voor de Boerenwormkruid (Tanacetum vulgare), Jacobskruid (Senecio jacobaea) en het Duizendblad (Achillea millefolium). In tegenstelling tot vele andere bijensoorten, de wormkruidbij heeft geen speciale voorziening voor de opslag van stuifmeel bij het transporteren naar hun nest. Stuifmeel plakt losjes aan de haren op het lichaam en wordt zo vervoerd. De tong van wormkruidbij is vrij kort en gespleten aan het uiteinde.
De vliegperiode is van mei/juni tot september/oktober. De larve overwintert in een cocon tot de verpopping die in de lente plaats vindt.